Şehrin birinde Mutlu Prens isimli bir kişinin heykeli, şehrin üzerinde durmaktadır. Heykelin üzerindeki değerli taşlardan dolayı halk heykele hayranlık duymaktadır. Bir gün bir kırlangıç konaklamak için heykelin altına yerleşir. Üstüne damlayan su damlaları nedeniyle rahatsız olur. Oradan gitmek için hazırlanırken heykelin ağladığını görür. Mutlu Prens ölmeden önce hiç mutsuzluk görmemiştir. Heykeli buraya dikildiğinden beri şehrindeki çirkinlikleri, yoksulluğu görmektedir ve bundan dolayı çok üzgündür. Yardıma muhtaç olanlara yardım etmek istediğini ama bulunduğu yerden kıpırdayamadığını, bu nedenle kırlangıçtan onun ulağı olmasını ister. Kırlangıç bu teklifi kabul eder. Kırlangıç da onun ulağı olup insanlara yardım etmekten çok mutlu olur.