Aşağıdaki parça Sophokles’in “Elektra” tragedyasından alınmıştır. Elektra, Agamemnon ile Klytaimestra‘nın üç çocuğundan biridir. Klytaimestra, sevgilisi Aigithos’un yardımıyla kocası Agamemnon’u öldürüp sevgilisiyle evlenir. Aigithos, Agamemnon‘un yerine kral olur. Klytaimestra ve Aigithos, babasının intikamını almak isteyen Elektra’ya eziyet ederler. Elektra’nın tek umudu, erkek kardeşi Orestes’in bir gün gelip babasının öcünü almasıdır. Orastes büyüyünce Elektra ile buluşur ve babasının katillerini öldürür.
Koro
Ey talihsiz bir babanın evladı, Elektra!
Kurnaz ananın kurduğu tuzağa düşen Agamemnon’a
ne bitmez tükenmez gözyaşlarıyla ağlıyorsun.
Suçu işleyen de öyle ölsün
eğer böyle bir dua günah sayılmazsa.
Elektra
Ey soylu ailelerin kızları!
Acımı avutmak için buraya geldiniz;
biliyorum, anlıyorum, gözümden
bir şey kaçmıyor, ama vazgeçemiyorum,
zavallı babama ağlamaktan kendimi alamıyorum.
...
Koro
Fakat hiçbir zaman,
hepimizi bekleyen Hades bataklığından,
ne gözyaşları, ne de yalvarmalarla
babanı yukarıya alamayacaksın.
Oysa sen kendini bırakıyor,
çaresiz dertlere doğru gidiyorsun,
sonsuz iniltilerle perişan oluyorsun.
Dertlerinden böyle kurtulamazsın.
Acıdan haz mı duyuyorsun?
Elektra
Gâfil! Babamın acıklı ölümünü unutuyor musun?
...
Koro
Kızım! Ölümlüler arasında acı çeken bir sen değilsin.
...
Gençliğini acılardan uzak,
mutluluk içinde geçiren ve bir gün
Zeus’un yardımcı kılavuzluğuyla
bu toprağa ayak basacak olan soylu Orestes’i düşün.
Elektra
Onu sabırla bekliyorum;
zavallı ben, evlenmedim, ana olmadım,
her zaman gözlerim yaşlı dolaşıyorum,
bitmez tükenmez bir çile dolduruyorum.
Oysa o, iyiliklerimi ve benden aldığı haberleri unuttu;
bana gönderdiği haberlerin hangisi yalancı çıkmadı ki?
Hep özlem çeker, ama bir türlü gelmez.
Koro
Tut kendini, kızım, tut kendini! Büyük Zeus
hâlâ göktedir; her şeyi görür, her şeye egemendir.
Sana acı veren halini ona aç;
düşmanlarına aşırı öfkelenme, ama onları unutma.
Zaman iyileştirici bir tanrıdır.
Elektra
Hayatımın en büyük bölümü yas içinde geçti,
gücüm kuvvetim kalmadı.
Babadan, kardeşten yoksun, eriyip gidiyorum;
başımda sevdiğim hiçbir erkek yok.
Ben babamın evinde, aşağı görülen
bir göçmen kızı gibi hizmetçilik ediyorum;
onuruma yakışmayan bu kılıkla
boşalmış yemek sofralarının çevresinde dolaşıyorum.
...
Cinayet ortağı iki el,
babamı alçakça öldürdü;
o eller benim de hayatıma hainlik ettiler,
beni de mahvettiler,
Koro
Sözlerinde pek ileri gitme, dikkat et.
Felaketinin nereden geldiğini bilmiyor musun?
Kendini böylesine acıklı duruma düşüren sensin.
Yüreğin daraldıkça kendini tutmadın,
her zaman kavga çıkararak
acılarına acı kattın.
Güçlü olanlarla boy ölçüşmemeli.
Elektra
Kötülük beni kötülüğe zorladı;
biliyorum, öfkemin ne olduğunu biliyorum;
fakat felaketler içinde dahi
ömrüm oldukça,
çılgın gözyaşlarımı sona erdirmeyeceğim.
...
Koro
Ama ben senin iyiliğin için söylüyorum;
sadık bir ana gibi
felaketine başka felaketler doğurma.
Elektra
Talihsizliğimin ölçüsü var mı? Söyle
ölülelere aldırış etmemek doğru mu?
hangi insanlar arasında böyle bir âdet var?
...
Ölü, bütün varlığını kaybederek
toprak olur da unutulur, onu öldürenler de
işledikleri cinayetin cezasını çekmezlerse
utanç ve dindarlık, insanları bırakmış demektir.
(Türkçeye çeviren: Azra Erhat)