Blog ne / nedir | 996

Dinî-tasavvufî halk şiirinde asıl amaç sanat yapmak değil, din ve tasavvuf düşüncesini geniş halk kitleleri arasında yaymaktır.

Şairleri çoğunlukla tarikatlarda yetişmiş şeyh ve dervişlerdir. 12. yüzyılda Ahmet Yesevi tarafından başlatılan tekke edebiyatı, Anadolu'da 13. yüzyıldan itibaren yaygınlık kazanmıştır.

Halk edebiyatı nazım biçimlerini kullanmaya devam etmişlerdir. Dörtlük birimiyle söylenen şiirlerde genellikle hece ölçüsü kullanılmıştır. Aruz ölçüsüyle yazılan şiirler azdır.

Şiirlerin çoğunluğu belli bir ezgiyle söylenir.

Dili, âşık edebiyatına göre biraz daha ağırdır, çünkü din ve tasavvufla ilgili terimlere yer verilmiştir.

Allah sevgisi, doğruluk, ibadet, dünyanın gelip geçiciliği, Allah'a ulaşma yolları, insana değer verme ve tasavvufla ilgili konular tekke şiirinin ana temalarını oluşturur.

İlahi, nefes, nutuk, devriye, şathiye tekke edebiyatının başlıca şiir türleridir.

Menu