Blog ne / nedir | 4400

Kentsel yerleşim alanı dışında kalan tarlalar, bağ-bahçeler, ormanlar, otlaklar, kırsal konutlar ve boş arazi kullanım özelliği bulunan yerlere kır denir. Bu özellikteki alanlarda geçimini daha çok tarım, hayvancılık ve ormancılık ile sağlayanların oluşturdukları köy ve köy altı yerleşmelerine kırsal yerleşme adı verilir. Kırsal alanlarda en büyük yerleşme birimleri köyler olup köyden daha küçük yerleşim birimleri de bulunur (Kom, yayla, mezra, kom gibi).

a) Köy Yerleşmeleri

Köyler; cami, okul, otlak, bataklık, yayla ve orman gibi ortak malları olan, toplu ya da dağınık olarak insanların tarlaları, bağları ve bahçeleriyle birlikte oluşturdukları yerleşmelerdir. Ülkemizde kır yerleşmelerinin en büyüğüdür. Türkiye'de ki en küçük yönetim birimi olan köyün yönetiminin başında
muhtar bulunur. Nüfus genellikle 2000'den azdır. Kırsal yerleşmelerin en büyük olanıdır.

b) Köy Altı Yerleşmeleri

Köy altı yerleşmesi tek ev ile köy arasında geçiş tipidir. Bu yerleşme tipinin ortaya çıkmasında; engebeli yerlerde tarım topraklarının parçalanmış olması, tarım arazilerinin birbirine uzak olması, hayvanlar için otlak ve barınak temini, devlet arazilerinin özellikle ormanların topraksız ailelerce kullanılması etkili olmuştur. Mahalle, oba, kom, yayla, mezra, divan, çiftlik, ağıl, gibi çeşitleri vardır.

c) Kasaba (Belde) Yerleşmeleri

Köy ile kent arasında geçiş özelliği gösterir. Ekonomik etkinlikler yönüyle köye benzer. Fakat köylerden farklı olarak bazı el sanatları ve meslekler (demircilik, marangozluk, ayakkabı tamirciliği vb.) gelişmiştir. Kasabalar çevre köylerin pazarı durumundadır. Nüfus, 2000 ile 10.000 arasındadır. Kır yerleşmelerinde farklı dokular göze çarpar. Her yerleşmenin kurulduğu yerin coğrafi özelliği farklıdır.

Menu