İnsanların yerleşip yaşamlarını sürdürebildikleri yerlere ökümen, yerleşemedikleri yerlere ise anökümen sahalar denir.
Çitlik: Çiftliğin genişçe bir toprak mülkiyeti içinde tarım ve hayvancılık faaliyelerinin yapıldığı, bir veya birkaç ailenin hem geçimini hem de ikametini sağlayan bir yerleşme şeklidir.
Kom: Özellikle Doğu Anadolu'da yaygın olan hayvancılık faaliyetlerinin yapıldığı geçici yerleşmelerdir.
Mezra: Hayvancılık ve tarımsal faaliyetlerin bir arada yürütüldüğü geçici yerleşme olup Doğu Anadolu'da yaygındır.
Divan: Kuzeybatı Anadolu'da Samsun-Bolu-İstanbul üçgeni içinde kalan sahada bulunan ve kendine has bir idari sistemin meydana getirdiği köy altı iskan şeklidir. Divanlar birden fazla mahallenin toplanmasıyla oluşmuş bir yerleşme şeklidir.
Yayla: Yaz döneminde köy sakinlerinin ve yörükler gibi bazı göçer aşiretlerin çoğunlukla hayvanlarını otlatmak için çıktıkları alanlardır.
Mahalle: Köyden küçük, 3-20 meskenden oluşan, çiftlikler ile köyler arasında yer alan devamlı yerleşmeler olup, köylerden daha az insanın yaşadığı, genelde bir cami veya çeşme etrafında toplanmış birkaç meskenden oluşan yerleşmelerdir.